Ο Χρόνος γλιστρά από το παρόν
στο παρελθόν, καταπίνοντας μέλλον.
Κοιτάζοντας το είδωλό μας στον καθρέφτη,
αντικρύζουμε την εικόνα μας κατά τι, πριν.
Το πρόσωπό μας έχει ωστόσο γλιστρήσει
στο παρελθόν.
Η ζωή μας δεν είναι παρά μια εικονική
πραγματικότητα.
Καθώς κυνηγάμε την ουρά του υπαρκτικού γεγονότος,
η ύπαρξή μας έχει αποδράσει ήδη στο επόμενο
μικροδευτερόλεπτο.
(Εμπνευσμένο από το κείμενο
"περι ταχύτητος" του Jimis Keple)
Εξαιρετικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτή την θαυματική ικανότητα σκέψης και γνώσης τί σε κρατά ακόμα στην Ύπαρξη;
ΑπάντησηΔιαγραφή